Брутальная рэканструкцыя Купалаўскага тэатра - фота

Днямі была знесеная частка будынка.

Жыхароў Мінска шакуе сённяшні выгляд Купалаўскага тэатра. Падчас яго рэстаўрацыі пры дапамозе цяжкай тэхнікі была разбурана задняя частка будынка, дзе знаходзіліся не толькі адміністратыўныя памяшканні, але і "каробка" сцэны.


"Гэтыя сцены было неабходна дэмантаваць, — кажа архітэктар праекта Раіса Рымашэўская. — Інакш пры працах мог абрынуцца будынак. Ніякай нашай самадзейнасці тут няма — кожнае рашэнне па зносе той ці іншай часткі будынку мы прымаем калегіяльна. То бок, у выпадку гэтай часткі будынка ўзнікла вельмі сур’ёзная сітуацыя, не вырашыўшы якую, мы маглі б паставіць пад пагрозу ўвесь праект. Гістарычны пласт будынка мы максімальна захоўваем, разбураныя сцены адносіліся да 50-х гадоў XX стагоддзя.

У выніку тэатр будзе адбудавны згодна з праектам Казлоўскага, створаным ў XIX стагоддзі, будынак набудзе свой першапачтковы выгляд,
і ўсё што можна захаваць, мы абавязкова захаваем", — кажа архітэктарка.


Старшыня Таварыства аховы помнікаў Антон Астаповіч кажа, што новыя фота выклікалі ў яго шок. "Апошнія руйнаванні закранулі і аўтэнтычную частку будынка, — кажа Астаповіч. — Дагэтуль "Таварыства аховы помнікаў" ухваляла план рэстаўрацыі, але руйнаванне часткі, дзе знаходзілася сцэна, раней у праект не ўваходзіла. Тым больш руйнаванне такім брутальным чынам — пры дапамозе цяжкой тэхнікі, зразумела, што мы будзем разбірацца з гэтай сітуацыяй, магчыма нават праз праваахоўныя органы".


Да сённяшняга дня, па словах Астаповіча, праект выглядаў вельмі правільным. "Канешне, як пры любой рэстаўрацыі, узнікаюць пэўныя канфлікты. Асноўная праблема тут — калі адрэстаўраваць тэатр у ягоным першапачатковым выглядзе, ён не зможа функцыяваць як тэатр. Ён ператворыцца ў музей.
Але ж тэатру патрэбны гэты будынак. Таму было прынята рашэнне пра захаванне ўсёй аўтэнтыкі, і бакавыя фасады напрыклад, будуць накрыты „каробкай“ адрэстаўраванага будынку. Інтэр’ер будзе адноўлены паводле праектаў Казлоўскага, і тэатр, дарэчы, пайшоў на беспрэцэдэнтныя меры — для захавання аўтэнтыкі будзе зменшана колькасць глядацкіх месцаў, што асабліва цяпер, калі ад тэатраў патрабуюць план па наведвальнасці, рашэнне смелае.
У некаторых месцах слой 50-х гадоў даводзіцца руйнаваць, але гэта неабходна для таго, каб тэатр мог нармальна функцыяваць. Але пасля навінаў, якія з’явіліся сёння, казаць пра захаванне аўтэнтыкі ўжо нашмат складаней", — адзначае Астаповіч.


"Усе працы па рэканструкцыі-рэстаўрацыі прапісаныя ў дакументах, — кажа начальнік Упраўлення па ахове гісторыка-культурнай спадчыны Міністэрства культуры Ігар Чарняўскі. — Гэта надзвычай складаны аб’ект, падчас пабудовы метро ён увогуле "паехаў". Што тычыцца абмеркаванняў, то мы з вамі можам колькі заўгодна абмяркоўваць тыя ці іншыя працы на рэканструкцыі, але ў праекта ёсць архітэктар, ёсць заказчык, ёсць рада, якая прымае такія рашэнні".