Тихановская: «Мы не имеем права сказать, что все, у нас не получилось, расходимся»
Что мешает освобождению беларусов из плена?
По словам экс-посла Украины в Беларуси Игоря Кизима, вопрос освобождения пленных бойцов полка Калиновского Яна Дюрбейко и Сергея Дегтева не забыт, сообщает Зеркало.
— Этот вопрос находится в контексте обмена пленными и обсуждается в разных форматах, — сообщил дипломат. — Этот вопрос есть, мы о нем знаем и применяем все способы, которые сейчас возможны для его решения. Единого формата решения таких вопросов нет, каждый из них индивидуальный. Как мы говорили вчера, некоторые обмены происходят на таком уровне спецслужб, что даже ближайшее партнеры не знают, что происходит
{banner_news_show}
По словам Игоря Кизима, в обмене беларусов не заинтересовано беларусское государство, которое не проявляет интереса к их обмену:
— Взять, например, российских пленных, которых захватили украинские военные — их есть на кого менять. Лукашенко не обращается за обменом, обращается Путин. Как это проходит и где — про это вам никто не скажет. Но я скажу так: этот вопрос находится в контексте общего обмена.
Начиная с 2015 года, в «миссиях, задачах, боевых операциях по защите независимости Украины» погибло более 60 белорусских добровольцев, сообщил Вадим Кабанчук.
По утверждению Андрея Кушнерова, «1300 примерно [белорусов] уже демобилизовались за период с 2014 года (данные на начало года)», отмечает Позірк.
— И примерно 350 человек в начале года у нас служило в разных подразделениях на территории Украины в ВСУ. Это примерные немножко цифры, но дают общее представление, — рассказал Кушнерев.
Второй день Конференции стартовал с панели, посвященной проблемам беларусских добровольцев и ветеранов войны в Украие. В дискуссии участвуют посол по особым поручениям МИД Украины по Беларуси Игорь Кизим, действующий доброволец Андрей Кушнеров, бывший доброволец батальона «Волат» полка Калиновского Александр Клачко и бывший замкомандира полка Калиновского Вадим Кобанчук, назначенный накануне представителем по национальной безопасности и обороне.
Игорь Кизим поблагодарил беларусских добровольцев, воюющих на стороне Украины. Он подчеркнул, что будущее Беларуси напрямую зависит от победы украинцев, от того, какой будет эта победа.
Дипломат отметил, что участие беларусов в войне в рядах ВСУ смогло изменить отношение к беларусскому обществу среди украинцев. Нужно помнимать, что беларусы расколоты в плане поддержки Украины, напомнил Кизим.
Говоря о будущем нашей страны, он констатировал:
— Сложно себе представить, что в Европе без демократической Беларуси может быть безопасный регион.
Другі дзень Канферэнцыі пачаўся з вітальнага слова Святланы Ціханоўскай:
— Ведаю, што нас глядзіць і шмат людзей з Беларусі. Учора вечарам мне напісала адна з глядачак з невялікага мястэчка, і папрасіла перадаць удзельнікам канферэнцыі наступныя словы: «Я гляджу на вас усіх з болем і радасцю. Вы, мае мілыя і дарагія, наша надзея, надзея тых, хто працягвае барацьбу ўнутры краіны. Вы даяце надзею, што ўсё недарэмна. Але прашу вас: пераставайце ныць і скардзіцца. Гэтым бурчаннем, вы дэматывуеце і сябе, і ўсіх нас, хто ўнутры краіны. Мы не здаліся і не змірыліся, не трэба казаць, што ў Беларусі нічога не робіцца. Мы робім больш чым, вы можаце сабе ўявіць. У нас тут няма голасу. Будзьце нашым голасам».
Такая вось зваротная сувязь. І я думаю, што гэтая жанчына мае рацыю. Мы не маем права падвесці ўсіх тых, хто на нас разлічвае.
Мы не маем права сказаць, што ўсё, у нас не атрымалася, разыходзімся. Бо гэта не толькі адкіне нас назад па шляху да пераменаў. Гэта і перакрэсліць усю тую вялікую справу, якая была зроблена, вялікім коштам і высілкамі.
Мы таксама не маем права падвесці і ўсіх тых, хто ў турмах. Мы павінны змагацца за іх вызваленне кожны дзень.
Палітвязні — гэта наш агульны боль. Маё сэрца разрываецца, калі слухаю іх гісторыі. Мне хочацца абняць кожнага: сыноў праваабаронцы Паліны Шарэнды-Панасюк, якую мусілі вызваліць, але катуюць.
Дзетак актывісткі Антаніны Канавалавай, якая знаходзіцца за кратамі разам з мужам. Маму праваабаронцы Насты Лойкі, у якой нікога няма апроч дачкі.
Тэма палітвязняў гучыць на кожнай маёй сустрэчы і ў кожным выступе. Мы праводзім і непублічныя сустрэчы і вялікі канферэнцыі, дзе на самым высокім узроўні абмяркоўваем, як выцягнуць людзей з турмаў і як дапамагчы іх сем’ям.
Вялікую працу робяць беларускія праваабаронцы. Падымаюць пытанне палітвязняў у ААН і міжнародных арганізацыях. Ініцыятывы дастаўляюць дапамогу тым хто ў Беларусі.
Два месяцы таму Крысціна Шыянок і Офіс дэмакратычных сілаў у Празе правялікі міжнародны кангрэс па беларускіх палітвязнях, разам з Амбасадай ЗША. Мы абмяркоўвалі спосабы вызвалення людзей з турмаў.
{banner_news_end}
Пры падтрымцы Нарвегіі і Швецыі мы запусцілі міжнародным гуманітарны фонд падтрымкі рэпрэсаваных, і сёння адбудзецца яго прэзентацыя. Важна, каб кожны разумеў, для чаго ён створаны? Як дапаможа беларусам? І хто зможа разлічваць на падтрымку?
Я спадзяюся, у гэтым годзе будзе паўтораны марафон у падтрымку палітвязняў, і дзякую медыям, якія гэтую ідэю падтрымалі.
Вітаю ініцыятыву нашай дыяспары правесці глабальную эстафету салідарнасці. Гэта дапаможа нам выбудавать новыя сувязі з міжнароднымі партнэрамі, а таксама нагадае нам, баларусам, як мы любім і ганарымся сваей спадчынай
Таму, як змабілізаваць міжнародную падтрымку для Беларусі, а таксама падтрымаць беларусаў у выгнанні, а таксама ініцыятывы — будзе прысвечана адна з дыскусіяў сёння. Самае важнае, каб мы дзейнічалі як адна супольнасць, і дапамагалі адно аднаму.
А пачнем мы з размовы пра беларускіх добраахвотнікаў і ветэранаў, як іх падтрымаць. І Вадзім Кабанчук, які ўчора далучыўся да Кабінета, будзе цэнтральнай асобай у гэтай працы.
Я радая, што да дыскусіі далучыцца вялікі сябра Беларусі, пасол па асаблівых даручэннях Ігар Кізім. Тое, што афіцыйны прадстаўнік Украіны, бярэ ўдзел у нашай канферэнцыі, паказвае, што з боку Украіны ёсць інтарэс будаваць дружныя адносіны і з Беларусамі.
Мы ўсё часцей чуем ад украінскіх палітыкаў і ў прыватнасці ад прэзідэнта Зяленскага, пра Беларусь. Я радая, што Украіна адрознівае рэжым і беларускі народ.
По словам экс-посла Украины в Беларуси Игоря Кизима, вопрос освобождения пленных бойцов полка Калиновского Яна Дюрбейко и Сергея Дегтева не забыт, сообщает Зеркало.
— Этот вопрос находится в контексте обмена пленными и обсуждается в разных форматах, — сообщил дипломат. — Этот вопрос есть, мы о нем знаем и применяем все способы, которые сейчас возможны для его решения. Единого формата решения таких вопросов нет, каждый из них индивидуальный. Как мы говорили вчера, некоторые обмены происходят на таком уровне спецслужб, что даже ближайшее партнеры не знают, что происходит
{banner_news_show}
По словам Игоря Кизима, в обмене беларусов не заинтересовано беларусское государство, которое не проявляет интереса к их обмену:
— Взять, например, российских пленных, которых захватили украинские военные — их есть на кого менять. Лукашенко не обращается за обменом, обращается Путин. Как это проходит и где — про это вам никто не скажет. Но я скажу так: этот вопрос находится в контексте общего обмена.
Сколько беларусов погибло в боях в Украине за 10 лет
Вадим Кабанчук слева, Андрей Кушнеров справа
Начиная с 2015 года, в «миссиях, задачах, боевых операциях по защите независимости Украины» погибло более 60 белорусских добровольцев, сообщил Вадим Кабанчук.
По утверждению Андрея Кушнерова, «1300 примерно [белорусов] уже демобилизовались за период с 2014 года (данные на начало года)», отмечает Позірк.
— И примерно 350 человек в начале года у нас служило в разных подразделениях на территории Украины в ВСУ. Это примерные немножко цифры, но дают общее представление, — рассказал Кушнерев.
Кизим: «Сложно себе представить, что в Европе без демократической Беларуси может быть безопасный регион»
Второй день Конференции стартовал с панели, посвященной проблемам беларусских добровольцев и ветеранов войны в Украие. В дискуссии участвуют посол по особым поручениям МИД Украины по Беларуси Игорь Кизим, действующий доброволец Андрей Кушнеров, бывший доброволец батальона «Волат» полка Калиновского Александр Клачко и бывший замкомандира полка Калиновского Вадим Кобанчук, назначенный накануне представителем по национальной безопасности и обороне.
Игорь Кизим поблагодарил беларусских добровольцев, воюющих на стороне Украины. Он подчеркнул, что будущее Беларуси напрямую зависит от победы украинцев, от того, какой будет эта победа.
Дипломат отметил, что участие беларусов в войне в рядах ВСУ смогло изменить отношение к беларусскому обществу среди украинцев. Нужно помнимать, что беларусы расколоты в плане поддержки Украины, напомнил Кизим.
Говоря о будущем нашей страны, он констатировал:
— Сложно себе представить, что в Европе без демократической Беларуси может быть безопасный регион.
Ціханоўская: «Я радая, што Украіна адрознівае рэжым і беларускі народ»
Другі дзень Канферэнцыі пачаўся з вітальнага слова Святланы Ціханоўскай:
— Ведаю, што нас глядзіць і шмат людзей з Беларусі. Учора вечарам мне напісала адна з глядачак з невялікага мястэчка, і папрасіла перадаць удзельнікам канферэнцыі наступныя словы: «Я гляджу на вас усіх з болем і радасцю. Вы, мае мілыя і дарагія, наша надзея, надзея тых, хто працягвае барацьбу ўнутры краіны. Вы даяце надзею, што ўсё недарэмна. Але прашу вас: пераставайце ныць і скардзіцца. Гэтым бурчаннем, вы дэматывуеце і сябе, і ўсіх нас, хто ўнутры краіны. Мы не здаліся і не змірыліся, не трэба казаць, што ў Беларусі нічога не робіцца. Мы робім больш чым, вы можаце сабе ўявіць. У нас тут няма голасу. Будзьце нашым голасам».
Такая вось зваротная сувязь. І я думаю, што гэтая жанчына мае рацыю. Мы не маем права падвесці ўсіх тых, хто на нас разлічвае.
Мы не маем права сказаць, што ўсё, у нас не атрымалася, разыходзімся. Бо гэта не толькі адкіне нас назад па шляху да пераменаў. Гэта і перакрэсліць усю тую вялікую справу, якая была зроблена, вялікім коштам і высілкамі.
Мы таксама не маем права падвесці і ўсіх тых, хто ў турмах. Мы павінны змагацца за іх вызваленне кожны дзень.
Палітвязні — гэта наш агульны боль. Маё сэрца разрываецца, калі слухаю іх гісторыі. Мне хочацца абняць кожнага: сыноў праваабаронцы Паліны Шарэнды-Панасюк, якую мусілі вызваліць, але катуюць.
Дзетак актывісткі Антаніны Канавалавай, якая знаходзіцца за кратамі разам з мужам. Маму праваабаронцы Насты Лойкі, у якой нікога няма апроч дачкі.
Тэма палітвязняў гучыць на кожнай маёй сустрэчы і ў кожным выступе. Мы праводзім і непублічныя сустрэчы і вялікі канферэнцыі, дзе на самым высокім узроўні абмяркоўваем, як выцягнуць людзей з турмаў і як дапамагчы іх сем’ям.
Вялікую працу робяць беларускія праваабаронцы. Падымаюць пытанне палітвязняў у ААН і міжнародных арганізацыях. Ініцыятывы дастаўляюць дапамогу тым хто ў Беларусі.
Два месяцы таму Крысціна Шыянок і Офіс дэмакратычных сілаў у Празе правялікі міжнародны кангрэс па беларускіх палітвязнях, разам з Амбасадай ЗША. Мы абмяркоўвалі спосабы вызвалення людзей з турмаў.
{banner_news_end}
Пры падтрымцы Нарвегіі і Швецыі мы запусцілі міжнародным гуманітарны фонд падтрымкі рэпрэсаваных, і сёння адбудзецца яго прэзентацыя. Важна, каб кожны разумеў, для чаго ён створаны? Як дапаможа беларусам? І хто зможа разлічваць на падтрымку?
Я спадзяюся, у гэтым годзе будзе паўтораны марафон у падтрымку палітвязняў, і дзякую медыям, якія гэтую ідэю падтрымалі.
Вітаю ініцыятыву нашай дыяспары правесці глабальную эстафету салідарнасці. Гэта дапаможа нам выбудавать новыя сувязі з міжнароднымі партнэрамі, а таксама нагадае нам, баларусам, як мы любім і ганарымся сваей спадчынай
Таму, як змабілізаваць міжнародную падтрымку для Беларусі, а таксама падтрымаць беларусаў у выгнанні, а таксама ініцыятывы — будзе прысвечана адна з дыскусіяў сёння. Самае важнае, каб мы дзейнічалі як адна супольнасць, і дапамагалі адно аднаму.
А пачнем мы з размовы пра беларускіх добраахвотнікаў і ветэранаў, як іх падтрымаць. І Вадзім Кабанчук, які ўчора далучыўся да Кабінета, будзе цэнтральнай асобай у гэтай працы.
Я радая, што да дыскусіі далучыцца вялікі сябра Беларусі, пасол па асаблівых даручэннях Ігар Кізім. Тое, што афіцыйны прадстаўнік Украіны, бярэ ўдзел у нашай канферэнцыі, паказвае, што з боку Украіны ёсць інтарэс будаваць дружныя адносіны і з Беларусамі.
Мы ўсё часцей чуем ад украінскіх палітыкаў і ў прыватнасці ад прэзідэнта Зяленскага, пра Беларусь. Я радая, што Украіна адрознівае рэжым і беларускі народ.