Лідэр “Голай манашкі“ Жывалеўскі: Якім я быў, такім застаўся - відэа
Лідэр гурта "Голая манашка", якога пасадзілі на 3,2 гады за ўжыванне наркотыкаў, трапіў пад амністыю і выйшаў на волю праз два гады зняволення. Першае інтэрв'ю на волі лідэр самай яскравай беларускай панк-каманды даў "Тузіну Гітоў" ды распавёў, як удалося пазбегнуць суворага пакарання ў 9,5 год турмы, як яго называлі ў калёніі і ці вабяць яго наркотыкі: "Я ж не Дэльфін, каб распавядаць, як я тырчаў ды кінуў. Наркотыкі заўжды вабяць, як тое бывае ў рок-н-роле. Не вабіць толькі перспектыва".
Яму пагражала да 13 год турмы па парушэнню адразу двух артыкулаў Крымінальнага кодэкса, датычных незаконнага абароту наркотыкаў і арганізацыі прытону. Абвінаваўца прасіў даць музыканту 9,5 год. Але асудзілі яго на 3,2 гады пазбаўленьня волі. Жывалеўскі сядзеў спачатку ў жодзінскім ізалятары, потым праходзіў абследаванне ў Навінках, пасля чаго яго адправілі ў аршанскую калонію №8. Адтуль ён і выйшаў 26 ліпеня праз два гады зняволення – трапіў пад амністыю. Гэта апынулася нечаканасцю як для яго самога, так і для яго родных і сяброў. Чакалі Федзю не раней за лістапад 2011 па сканчэнню прымусовага лячэння.
Па выхадзе з калёніі Федзю ніхто не сустракаў. Ён у самоце дабраўся да Мінска, дзе яму ўжо наладзілі цёплы прыём. А 29 ліпеня адзначыў сваё 29-годдзе. Тое, што зрабіў найперш Федзя на волі, дык гэта абтэлефанаваў удзельнікаў сваёй каманды "Голая манашка". У турме напісалася нямала песень і яму карціць іх адрэпетаваць ды запісаць. Першае інтэрв'ю на волі лідэр самай яскравай беларускай панк-каманды даў "Тузіну Гітоў".
ТГ: Твайго выхаду чакалі ў лістападзе. Вызваленне для цябе было нечаканым?
- Так, трапіў пад амністыю. Збіраўся выйсці яшчэ ўвосень 2010 году. Прыехаў у калонію, а тут прысудзілі яшчэ лячэнне па артыкуле 107, яшчэ год накінулі наверх. Давялося ісці граць у ансамбль на базе калоніі – "Апрель" зваўся. Вакалістам там быў.
ТГ: Што выконвалі?
- У асноўным расійскую полупапсу – Нікольскага, "Машину времени", перыядычна змагаліся за беларускамоўны рэпертуар. Па-беларуску гралі аўтарскія рэчы.
ТГ: Як цябе ў прынцыпе ўспрымалі ў калоніі?
- Нармальна ўспрымалі… Рэдкага чалавека нармальна ўспрымаюць. "Мухай" празвалі, бо маленькі яшчэ.
ТГ: Навіны з волі даходзілі?
- "Белку" ("CБ-Беларусь сегодня" - заўвага ТГ) чыталі мы. "Наша Ніва" пэўны час даходзіла. Нелегалы ў інтэрнэт выходзілі са смартфонаў. Так што быў у курсе падзеяў. Нават больш, чым калі тут знаходжуся. Канечне, усе былі шакаваныя канстатацыяй пра "дастойнейшых" людзей.
ТГ: Ты правёў у зняволенні два гады. Ці адчуваеш сам, як за гэты час змяніўся?
- Я?...(збянтэжана смяецца). Не адчуваю. Якім быў, такім і застаўся. Хіба патрапаны толькі.
ТГ: Дык цябе прызналі здаровым? (Федзя намагаўся давесці ў калоніі, што з’яўляецца асобай з расстройствам псіхічнага здароўя і ўмовы ўтрымання яго прыгнятаюць – заўвага ТГ).
- Псіхіятрычныя дыягназы не пацвердзіліся. Ніводны. А спіс там быў вялікі. Здаецца, са здароўем усё нармальна. Акрамя хіба нервовай сістэмы.
ТГ: Ці ты прызнаў тое, што трапіў за краты па справе?
- Прызнаў. Але ж не распаўсюд. Шылі правакацыю, так што давялося паваяваць. У нашай краіне лічаць распаўсюд наркотыкаў марудным забойствам. І няма розніцы ці вы распаўсюдзілі касяк марыхуаны ці кілаграм гераіна. Дзеянне адно і тое ж. І вось з такой логікай нехта, хто зарабляе сабе на пагоны, запрасіў для мяне 9,5 год. Адваявалі, далі тры. Абвінавачванні па распаўсюдзе наркотыкаў ды арганізацыі прытону ўсё ж знялі. Сеў за ўжыванне.
ТГ: Цяперашняе тваё стаўленне да наркотыкаў? Вабяць?
- Яны заўжды вабяць, як тое бывае ў рок-н-роле (смяецца). Не вабіць толькі пэрспектыва такая….Звычка засталася. Я ж не Дэльфін, каб распавядаць, як я тырчаў ды кінуў. Так не модна. Наогул не люблю наркагістэрыю, не падабаецца мне гэта тэма… Мяне засмучвае, што ў гэтай краіне робяць вялікія грошы на гэтай тэме. І хто прадае, і хто закрывае людзей, і хто ламае лёсы. Колькі правакацый у гэтай галіне і ніхто не можа нічога даказаць, а яно працягваецца. Сістэма паспяхова працуе.
ТГ: Што будзеш рабіць на волі?
- На днях збіраемся з гуртом. Падрыхтаваў матэрыял нядрэнны. У верасні магчыма сыграем канцэрт. Да канца году мяркуем запісаць сінгл, песні тры новыя паказаць для пачатку. Хацелася б і на "Бардаўскую восень" заявіцца. У астатнім – пакуль разбіраюся з бытам, усё нармальна, ёсць намёткі па працы. Але пра гэта не буду казаць, які сэнс…
Яму пагражала да 13 год турмы па парушэнню адразу двух артыкулаў Крымінальнага кодэкса, датычных незаконнага абароту наркотыкаў і арганізацыі прытону. Абвінаваўца прасіў даць музыканту 9,5 год. Але асудзілі яго на 3,2 гады пазбаўленьня волі. Жывалеўскі сядзеў спачатку ў жодзінскім ізалятары, потым праходзіў абследаванне ў Навінках, пасля чаго яго адправілі ў аршанскую калонію №8. Адтуль ён і выйшаў 26 ліпеня праз два гады зняволення – трапіў пад амністыю. Гэта апынулася нечаканасцю як для яго самога, так і для яго родных і сяброў. Чакалі Федзю не раней за лістапад 2011 па сканчэнню прымусовага лячэння.
Па выхадзе з калёніі Федзю ніхто не сустракаў. Ён у самоце дабраўся да Мінска, дзе яму ўжо наладзілі цёплы прыём. А 29 ліпеня адзначыў сваё 29-годдзе. Тое, што зрабіў найперш Федзя на волі, дык гэта абтэлефанаваў удзельнікаў сваёй каманды "Голая манашка". У турме напісалася нямала песень і яму карціць іх адрэпетаваць ды запісаць. Першае інтэрв'ю на волі лідэр самай яскравай беларускай панк-каманды даў "Тузіну Гітоў".
ТГ: Твайго выхаду чакалі ў лістападзе. Вызваленне для цябе было нечаканым?
- Так, трапіў пад амністыю. Збіраўся выйсці яшчэ ўвосень 2010 году. Прыехаў у калонію, а тут прысудзілі яшчэ лячэнне па артыкуле 107, яшчэ год накінулі наверх. Давялося ісці граць у ансамбль на базе калоніі – "Апрель" зваўся. Вакалістам там быў.
ТГ: Што выконвалі?
- У асноўным расійскую полупапсу – Нікольскага, "Машину времени", перыядычна змагаліся за беларускамоўны рэпертуар. Па-беларуску гралі аўтарскія рэчы.
ТГ: Як цябе ў прынцыпе ўспрымалі ў калоніі?
- Нармальна ўспрымалі… Рэдкага чалавека нармальна ўспрымаюць. "Мухай" празвалі, бо маленькі яшчэ.
ТГ: Навіны з волі даходзілі?
- "Белку" ("CБ-Беларусь сегодня" - заўвага ТГ) чыталі мы. "Наша Ніва" пэўны час даходзіла. Нелегалы ў інтэрнэт выходзілі са смартфонаў. Так што быў у курсе падзеяў. Нават больш, чым калі тут знаходжуся. Канечне, усе былі шакаваныя канстатацыяй пра "дастойнейшых" людзей.
ТГ: Ты правёў у зняволенні два гады. Ці адчуваеш сам, як за гэты час змяніўся?
- Я?...(збянтэжана смяецца). Не адчуваю. Якім быў, такім і застаўся. Хіба патрапаны толькі.
ТГ: Дык цябе прызналі здаровым? (Федзя намагаўся давесці ў калоніі, што з’яўляецца асобай з расстройствам псіхічнага здароўя і ўмовы ўтрымання яго прыгнятаюць – заўвага ТГ).
- Псіхіятрычныя дыягназы не пацвердзіліся. Ніводны. А спіс там быў вялікі. Здаецца, са здароўем усё нармальна. Акрамя хіба нервовай сістэмы.
ТГ: Ці ты прызнаў тое, што трапіў за краты па справе?
- Прызнаў. Але ж не распаўсюд. Шылі правакацыю, так што давялося паваяваць. У нашай краіне лічаць распаўсюд наркотыкаў марудным забойствам. І няма розніцы ці вы распаўсюдзілі касяк марыхуаны ці кілаграм гераіна. Дзеянне адно і тое ж. І вось з такой логікай нехта, хто зарабляе сабе на пагоны, запрасіў для мяне 9,5 год. Адваявалі, далі тры. Абвінавачванні па распаўсюдзе наркотыкаў ды арганізацыі прытону ўсё ж знялі. Сеў за ўжыванне.
ТГ: Цяперашняе тваё стаўленне да наркотыкаў? Вабяць?
- Яны заўжды вабяць, як тое бывае ў рок-н-роле (смяецца). Не вабіць толькі пэрспектыва такая….Звычка засталася. Я ж не Дэльфін, каб распавядаць, як я тырчаў ды кінуў. Так не модна. Наогул не люблю наркагістэрыю, не падабаецца мне гэта тэма… Мяне засмучвае, што ў гэтай краіне робяць вялікія грошы на гэтай тэме. І хто прадае, і хто закрывае людзей, і хто ламае лёсы. Колькі правакацый у гэтай галіне і ніхто не можа нічога даказаць, а яно працягваецца. Сістэма паспяхова працуе.
ТГ: Што будзеш рабіць на волі?
- На днях збіраемся з гуртом. Падрыхтаваў матэрыял нядрэнны. У верасні магчыма сыграем канцэрт. Да канца году мяркуем запісаць сінгл, песні тры новыя паказаць для пачатку. Хацелася б і на "Бардаўскую восень" заявіцца. У астатнім – пакуль разбіраюся з бытам, усё нармальна, ёсць намёткі па працы. Але пра гэта не буду казаць, які сэнс…