Месіва ў арцы на Залатую Горку
Кажа Алесь Чыгір:
Учора ўлада паказала ўсяму свету, дзе яна бачыла агульначалавечыя каштоўнасці разам з усімі дыялогамі разам узятымі! Чорная слізь іншае азначэнне для АМАПа падабраць складана.
Спачатку я яшчэ спрабаваў рабіць нейкія здымкі, але каты дзейнічалі з асобай звярынай жорсткасцю. Яны не разбіралі, хто стаіць перад імі, жанчына, стары або дзіця - білі ўсіх.
Каты добра падрыхтаваліся: дубінкі, пальчаткі з свінцовымі ўстаўкамі.
Я патрапіў у тое, што каты завуць “контур”. Адзін з гэтых гарлапаніў: “Держать контур!” Нас, чалавек 30, узялі ў кола і завалаклі ў арку.
Туды дзе не было фота і кінакамер.
У арцы іншыя каты без разбору сталі малаціць нас дубінкамі і біць па нагах. Зрывалі сцягі Еўрапейскага саюза і кідалі пад ногі. Я прыкрыў рукамі галаву і рабіў спробы выбірацца з гэтага пекла.
На выхадзе з аркі стаяла трэцяя група. Гэтыя падонкі цынічна дабівалі тых выходзіў з аркі. На мяне накінуліся дзве асобіны і сталі біць па спіне. Я зваліўся. У некалькіх метрах ад мяне іх падзельнікі білі нагамі дзяўчыну, якая ляжала ў лужыне.
У двор упіхалі новых людзей і гэтыя жывёліны метадычна іх збівалі.
Ад нянавісці сціскаюцца кулакі! Адчуванне, што нас Беларусаў кінулі на разарванне гэтым сцярвятнікам!
Але я ведаю што наша сіла – гэта наша адзінства.
Учора ўлада паказала ўсяму свету, дзе яна бачыла агульначалавечыя каштоўнасці разам з усімі дыялогамі разам узятымі! Чорная слізь іншае азначэнне для АМАПа падабраць складана.
Спачатку я яшчэ спрабаваў рабіць нейкія здымкі, але каты дзейнічалі з асобай звярынай жорсткасцю. Яны не разбіралі, хто стаіць перад імі, жанчына, стары або дзіця - білі ўсіх.
Каты добра падрыхтаваліся: дубінкі, пальчаткі з свінцовымі ўстаўкамі.
Я патрапіў у тое, што каты завуць “контур”. Адзін з гэтых гарлапаніў: “Держать контур!” Нас, чалавек 30, узялі ў кола і завалаклі ў арку.
Туды дзе не было фота і кінакамер.
У арцы іншыя каты без разбору сталі малаціць нас дубінкамі і біць па нагах. Зрывалі сцягі Еўрапейскага саюза і кідалі пад ногі. Я прыкрыў рукамі галаву і рабіў спробы выбірацца з гэтага пекла.
На выхадзе з аркі стаяла трэцяя група. Гэтыя падонкі цынічна дабівалі тых выходзіў з аркі. На мяне накінуліся дзве асобіны і сталі біць па спіне. Я зваліўся. У некалькіх метрах ад мяне іх падзельнікі білі нагамі дзяўчыну, якая ляжала ў лужыне.
У двор упіхалі новых людзей і гэтыя жывёліны метадычна іх збівалі.
Ад нянавісці сціскаюцца кулакі! Адчуванне, што нас Беларусаў кінулі на разарванне гэтым сцярвятнікам!
Але я ведаю што наша сіла – гэта наша адзінства.
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter

